De waterige oogjes van de badmeester gaan zoekend langs het rijtje moeders, blijven rusten op het gelaat van mijn eega en vragen, nog voordat zijn mond het verbaal nog eens dunnetjes overdoet, of zij ‘de moeder van…’ is. Bij justitie heb je het recht om te zwijgen, maar voor een ouder die een publieke terechtwijzing ondergaat is er geen burgerlijk wetboek om op terug te vallen. Mijn vrouw knikt. Of zij – klinkt het met een stem die gewend is om van de ene naar de andere kant van een vijftigmeterbad te dragen – er dan de volgende keer voor kan zorgen dat mijn zoon het uurtje zwemonderricht niet begint in het groepje voor diploma A, halverwege voortzet bij diploma B en afmaakt bij diploma C. Dat is voor alle betrokkenen namelijk erg verwarrend.

Meer lezen