Haar blik is niet bedoeld om te doden, maar draagt op z’n minst de belofte van openlijke geweldpleging in zich. Ze blijft me strak aankijken als ze de stoel naar achteren trekt en demonstratief gaat zitten, op de plek die ik haar zojuist nog heb afgeraden. Ruim twintig jaar duurt haar strijd nu, maar mijn eega weigert zich neer te leggen bij de ongeschreven regel dat vrouwen in ons dorp op verjaardagen niet aan de ‘mannenkant’ gaan zitten.

Meer lezen