Vogelvrij

Zelf houd ik er niet van, als er kwaad wordt gesproken over iets wat mij dierbaar is. Maar de slavink heeft het er wel een beetje naar gemaakt. Onderzoek van de Consumentenbond wees recentelijk uit wat de rest van mijn gezin al jarenlang beweert: er is veel mis met dit oer-Hollandse stukje vlees uit de supermarkt.

Tegen beter weten in heb ik het altijd ontkend. Lang voordat het fenomeen door Greame Simsion werd beschreven in het boek The Rosie Project propageerde ik thuis het Gestandaardiseerde Maaltijdsysteem. Wekelijks trok ik hetzelfde voederschema uit de kast, tot tevredenheid van in elk geval mezelf (veel mensen verspillen onnodig veel tijd van leven met het zoeken naar antwoorden op de vraag: ‘Wat zullen we vandaag weer eens eten?’) en dat van onze twee nazaten.

Kinderen houden van duidelijkheid. En dinsdag was: bietjes met een slavink.

Of het iets met het fokprogramma van het diertje van doen heeft, weet ik niet, maar de supermarkt verkoopt de slavink in de regel verpakt in vier stuks. Toen onze dochter – net als ik een carnivoor, moeder en zoon zijn toetjesmensen – op zichzelf ging wonen, nam ik als hoofd van het gezin mijn verantwoordelijkheid: twee slavinken. Maar de dinsdagen dat ik ook de exemplaren van mijn resterende disgenoten op mijn bord kreeg geschoven, werden talrijker.

De Consumentenbond moest er vijftien slavinken van verschillende merken voor onderzoeken, om tot dezelfde conclusie te komen als mijn kritische huisgenoten: ze zijn vaak erg vet, te zout en in een aantal gevallen zelfs al bedorven voor de uiterste verkoopdatum. De Oldenburger slavink van de Lidl bij ons aan de overkant eindigde onderaan met een 2,5.

De afgelopen drie jaar at ik me menige dinsdag manmoedig door vier van deze slavinken heen, nadat ze van mijn huisgenoten op onwetenschappelijke wijze het predicaat ‘zuur’ hadden gekregen. Tussen de happen door maakte ik gehakt van hun argumentatie, haalde ik herinneringen op aan de Hongerwinter en de arme kindertjes in Afrika en stond ik uitgebreid stil bij al die slavinken die kennelijk voor niets waren gestorven.

De Lidl heeft inmiddels aan het Algemeen Dagblad laten weten binnen een paar weken met een nieuw product te komen. En ook Wakker Dier heeft zich al geroerd. Het betekent de doodsteek voor mijn Gestandaardiseerde Maaltijdsysteem.

De slavink is vogelvrij verklaard.

Mijn dinsdagen zullen nooit meer hetzelfde zijn.