Lekker & Simpel

Het klinkt als een datingsite voor lager opgeleiden die er wel pap van lusten: lekker & simpel (punt com). Maar het feit dat ik er door mijn wettige echtgenote naartoe werd geleid, gaf te denken. Lekker & Simpel is een hint, een vingerwijzing, een aansporing, een tovermiddel om een man met legerervaring te veranderen in een keukenprins.

Zelf vind ik het wel meevallen, maar volgens mijn wederhelft kies ik in de keuken gemakshalve vaak voor Ranzig & Snel, wat overigens ook een pakkende naam voor een website zou kunnen zijn. Maar dit terzijde. De namen achter Lekker & Simpel zijn Sofie en Jorrit (24 en 25 jaar); zij houden van lekkere en simpele gerechten. Op hun website bieden ze elke dag recepten die zelfs voor culinaire kneuzen te begrijpen en uit te voeren zijn.

Onze huidige rolverdeling tussen man en vrouw vindt niet zijn oorsprong in diepgewortelde feministische principes of een masochistische kijk op het leven. Vanaf het moment dat wij samenwoonden was degene die het eerst van werk kwam, verantwoordelijk voor het eten. Aangezien mijn werkgever in die tijd in Katwijk was gevestigd, bleek het koken in de praktijk op mij neer te komen. Daar had ik tenslotte al enige jaren ervaring mee als alleenstaande, terwijl mijn kersverse eega zich voor het eerst op vijftien kilometer van moeders pappot begaf.

Liefde maakt niet alleen blind maar tast kennelijk ook de smaakpapillen aan. Ik kan me namelijk niet heugen dat er ooit eerder klachten kwamen over mijn kookkunst. Het kan ook zijn dat de verwachtingen werden afgestemd op de tijd die mij – met een drukke baan bij een krantenbedrijf – restte om het gezin een eenvoudige doch voedzame maaltijd voor te zetten. Aan een baanloze die de hele dag voor zijn computer hangt, worden in de keuken hogere eisen gesteld.

De druppel die de pan deed overkoken – dit onderwerp schreeuwt om betere woordspelingen – was toen ik vorige week woensdag Engelse cottagecheese toevoegde aan mijn kaassaus voor spaghetti. Er traden vrijwel onmiddellijk afstotingsverschijnselen op bij de gorgonzola die ik eerder had gesmolten. De cottagecheese begon te klonteren en liet zich zelfs na toevoeging van een bakje crème fraiche niet van structuur veranderen. Ook verleende zij de saus een wat zurige smaak, die ik als ‘apart’ zou willen schrijven. Zo apart dat mijn disgenoten – eega en jongste nazaat – het bord na de eerste hap van zich afschoven en hun toevlucht namen tot een diepvriespizza.

Ik had zelf zo mijn redenen om manmoedig door te lepelen van deze uitdagende smaaksensatie.

Toen zich in de tijdlijn van mijn twitteraccount ook nog thuiswerkende types bleken op te houden die elk van hun keukencreaties trots met de wereld deelden, was de maat vol. Mijn gezin was rijp voor lekkerensimpel.com.

Gisteren begon ik voorzichtig met de ovenschotel met gehakt en spinazie (http://www.lekkerensimpel.com/2015/04/29/ovenschotel-met-gehakt-en-spinazie/), vandaag ging ik al naar the next level met pasta kip-pestosaus (http://www.lekkerensimpel.com/2015/03/19/pasta-kip-pesto-saus/).

En, hoe was het?

Lekker en simpel.

Maar dat zal u na het bovenstaande niet verbazen.