1 april valt vroeg dit jaar. Australië doet mee aan het Eurovisie Songfestival. Dat gaat weer een hoop verwarring opleveren bij de (nog niet verplichte) Topografietoets. De reden voor deelname van de Aussies – niet zijnde de inwoners van Austria – is ook een opmerkelijke: het songfestival bestaat zestig jaar. En Australiërs vinden het leuk, het songfestival. Meer is er niet voor nodig.
Ik heb niks tegen Australië. Het barst er van de haaien, zeekrokodillen, giftige spinnen en grote padden die uit elkaar spatten als je er overheen rijdt, maar omdat ik er met de caravan toch niet kan komen, heb ik daar geen hinder van. Er komen wel leuke liedjes vandaan. ‘Down under’ van Men at Work. ‘Beds are burning’ van Midnight Oil. ‘It’s a long way there’ van The Little River Band. Jeugdsentiment. Dat is het punt niet. De televoters in Iran, Cuba of Afghanistan kunnen het ook wel lollig vinden om Neil Young en Bruce Springsteen in de voorrondes naar huis te sturen. Maar dat is nog geen reden om Amerika en wat schurkenstaten uit te nodigen voor het Eurovisie Songfestival.
Waarom Australië dan wel? In dit land zit ook een omroeporganisatie SBS die lid is van de organiserende European Broadcasting Union (EBU). Het is niet de eerste keer dat dit voor verwarring zorgt. Er zijn generaties opgegroeid die denken dat ook Israël in Europa ligt. De nationale omroep IBA van de Joodse staat in het Midden-Oosten staat ook op de ledenlijst van de European Broadcasting Union. Net als enkele omroepen in Arabische landen. Ook dat levert traditioneel gedonder op. Alle keren dat Israël deelneemt aan het Eurovisie Songfestival, is dat voor de Arabische landen reden om van deelname af te zien. Alleen in 1980 deed Marokko een keer mee, toen Israël verstek liet gaan. Nota bene in Nederland (Israël had het jaar daarvoor gewonnen, maar een finale in Tel Aviv lag een beetje gevoelig, ook al omdat die zou plaatshebben op een nationale rouwdag van de Israëli’s) vertolkte Samira Bensaid het Arabisch gezongen lied ‘Bitaqat khub’. Ze werd voorlaatste, met zeven punten, allen afkomstig van de Italiaanse jury.
Het is nog niet bekend wie Australië vertegenwoordigt bij het songfestival. Dat doet er ook niet zoveel toe. Want zeker is al wel dat diegene de voorronde mag overslaan en direct naar de finale in Wenen mag. Winst wordt daar overigens niet beloond met de garantie dat het festival het jaar daarop in Sydney, Melbourne of Canberra wordt gehouden. Net als de Fifa kan ook de EBU de gebeurtenissen naar haar hand zetten. Volgend jaar is het Songfestival gewoon weer ergens in Europa.
Maar het kan ook zomaar Qatar worden.
Reacties kunnen niet achtergelaten worden op dit moment.