De toon in de e-mails aan de vriendin met wie ze de spreekbeurt moet houden, werd de dagen daarvoor al verontrustender. Maar bij het aflopen van de kerstvakantie dreigt er regelrechte paniek. Nog maar twee dagen te gaan, en nog steeds geen onderwerp. Dit is het moment waarvoor de faalangstbegeleidster van school nog zo had gewaarschuwd. “Kies iets simpels”, adviseer ik. “Iets waar je al veel van weet.” Een afwezig knikje geeft aan dat ik me met mijn eigen zaken moet bemoeien. Ze stampt zorgelijk de trap op naar haar kamer, voor nieuw elektronisch overleg met haar klasgenote. Een kwartier later komt ze, zichtbaar opgelucht, weer omlaag. “Zijn jullie eruit?” Ze knikt. “En wat is het geworden? Mijn huisdier?, Lord of the Rings?, Waarom ik basketbal leuk vind?” Een golf van minachting spoelt mijn kant op. “De relativiteitstheorie van Einstein”, zegt ze.

Meer lezen