Achter de joviale lach van Mark Rutte schuilen duistere karaktertrekken. De muren, ramen en deuren in het Catshuis schijnen ervan te kunnen getuigen dat het kan donderen en bliksemen, op momenten dat iets hem niet zint. En de manier waarop hij zeven weken lang zijn dienstauto liet staan om – in weer en wind, bij nacht en ontij – pesterig langs een meute door mediastilte lamgelegde parlementaire journalisten te fietsen, legt een morbide gevoel voor humor bloot.

Meer lezen