Om eens lekker los te komen van zijn werk, had mijn zwager ooit een bevriende ondergeschikte – zo noemen ze dat, bij de politie – meegenomen op fietsvakantie in Spanje. Toen hij de laatste avond van deze trip bekende als een berg op te zien tegen de honderden e-mails die op zijn eerste werkdag op beantwoording lagen te wachten, liet zijn collega monter weten dat hij de inhoud van zijn Inbox altijd ongelezen naar de prullenbak sleepte. Ja, ook – of misschien wel: juist – de berichten van de korpsleiding. Pas nadat een vlieg alle gelegenheid had gehad om een paar honderd eitjes in zijn holle kies te leggen, sloot mijn zwager zijn opengevallen mond.

Meer lezen