Staan moeders dichter bij de dieren, met hun instinct om signalen van hun kroost op de enige juiste wijze te interpreteren? Waar mijn dochter en ik het gekreun en gesteun van mijn zoon en haar broertje geërgerd afdoen als een zoveelste terroristische poging om ons uit de slaap te houden, werpt mijn eega de dekens van zich af, overbrugt de luttele meters die haar in onze vierpersoonshut van haar jong scheiden en sleurt hem aan één been vanuit zijn bovenbed richting de badkamer. Hier gaat hij twee seconden later gierend over zijn nek. ,,Zie je wel”, sist mijn vrouw gelijkhebberig. ,,Het toetjesbuffet.”

Meer lezen